บ างคนพอมีเ งิ นแล้ว เปลี่ยนเป็นคนละคน ลืมไปหรือเปล่าว่าชีวิตมีขึ้น-ลง
เป็นบทความที่ให้แง่คิดการใช้ชีวิต อยู่บนความพอเพียง รู้จักประมาณตนทำให้เร าไ ม่ต้อง
กู้ ห นี้ ยืมสินคนจนแค่ขยันหาก็ร ว ยได้ บ างคนร ว ยแล้วลืมตัวไ ม่รู้ว่าพื้นฐานตัวเองเคยเป็น
แบบไหนอย่ าลืมนะว่าร ว ยได้ก็ต้องจนได้เหมือนกันไ ม่มีใครโ ชคดีตลอ ดไป
วัน นี้ขอบอ กต่อโพสต์เ ตื อ นสติ ร ว ยแล้วอย่ าทะนงและลืมตัว
ชีวิตมีขึ้น มีลงอย่ าดูถูกใคร บทเรียนชีวิตจากเรื่องจริงที่เ ตื อ นใจเราว่าร ว ยแล้วอย่ าทะนง
และลืมตัวลำบ ากตอนแก่น่า อนาถใจที่สุด มีอ ดีตเจ้าของที่ดิน มากกว่า 500 ไร่
ท่านหนึ่งเล่าให้ฟังว่าเมื่อก่อนผมมีที่ดิน 500 ไร่รวมๆ กันทุกเขตของกรุงเทพ และเมืองใหญ่ ๆ ทั่วประเ ทศ
ต อ นนั้นเมื่อ 30 ปีที่แล้วผมพกเ งิ นในกระเป๋ากินเหล้าครั้งละแสน
ทำมาค้าข า ยไ ม้ได้เ งิ นดี จริงๆ ลูกๆผมส่งเรียนเมืองนอ กหมดไ ม่ต้องทำงานเรียนอย่ างเดียว
เมียผมชอบเล่นหุ้นๆ ก็ ขึ้นเอา ๆ เร ามีเ งิ นสดหล า ยร้อยล้าน มีญาติผมคนหนึ่งเดือ ดร้อน
มายืมเ งิ นผม ผมด่ าเขาซะ ไ ม่มีชิ้นดีแต่ก็ให้เ งิ นไปนะแสนนึงแล้วบอ กเขาว่าไ ม่ต้องมาหากูอีกนะ กูให้ทาน เขารับเ งิ น
พร้อมน้ำต า ตอนนั้นผมไ ม่รู้หรอ กว่าเขาจะรู้สึกยังไง ปี ต้มยำกุ้งผมไ ม่สะดุ้ง
แต่ปีน้ำท่ วมน้ำพัดทุกอย่ างไปจากชีวิตผมจริงๆ เมื่อผมคิดการใหญ่
ตั้งโรงงานอะไหล่ที่อยุธย าไ ม่ได้ทำไม้แล้ว รถผม 19 คัน บ้ านอีก 5 หลัง ที่ดินทั้งหมด
และเ งิ นสดที่เคยมีแฟนผมเล่นหุ้นเจ๊งไปสี่ร้อยกว่าล้าน
ลูกๆ ทำธุรกิจก็หมดตัวย่อยยับ ภายใน 2 ปีสิ่งที่ผมมีมันห า ยไปเหลือไว้เพียงห นี้สินสองร้อยกว่าล้าน
ปั จ จุบันผมคือคนหมดตัว เช่าห้องแถวอยู่พอได้ข า ยก๋วยเตี๋ยวประทังชีวิตรอความ
จากไป ไปวัน ๆ เมียผมก็ไ ม่มีกระจิตกระใจทำอะไรลูก ๆ ผมไ ม่เคยเห็นหน้ า
ตอนนี้ผมอายุ 76 ผม ต้อ งยกหม้อก๋วยเตี๋ยว ล้ างจาน ทุกวันนี้ผมปลงได้แล้วนะ
ผมมาลำบากตอนแก่เ งิ นค่ าเช่า ห้ อ ง นี้ผมไปยืมกับคนที่ผมเคยด่ าเขา แล้วให้เขาไปแสนนึง ลูกเขายื่นเ งิ นให้ผมแสนห้า
แล้วบอ กผมว่า พ่อผมบ ากหน้ าไปยืมเ งิ นคุณลุง เ พ ร า ะตอนนั้นผมเข้าโรงพย าบาลผ่ าตั ดสมอง
พ่อนั่ง ร้องไห้ คุณลุงด่ าแล้วโยนเ งิ นให้เหมือนหมาลุงบอ กว่าจะตีพ่อ
พ่อก็ยอมเ พ ร า ะชีวิตลูก มี ค่ ามากกว่าสิ่งใด ต่อให้ ร่างกายและจิตใจพ่อก็ยอม
ถ้ามีเ งิ นจะให้คืนคุณลุง แสนนี้ผม คืนห้าหมื่นคือ ด อ กเบี้ย
เร าไ ม่มีห นี้บุญคุณกัน แต่ถ้าคุณลุงลำบ ากคุณลุงมายืมกับผม ๆ
จะให้กู้ ผมจะไ ม่ด่ าคุณลุงเหมือนที่คุณลุงด่ าพ่อ ผ ม จริ ง ๆ ถ้าไ ม่มีเ งิ นคุณลุงผมคง จากไป แล้ว
แต่ถ้าพ่อผมไ ม่อ ดทนเพื่อแลกชีวิตผม ผมก็จากไป ผมทำต ามที่พ่อบอ กแล้ว
ลูกพ่อ ดูแลพ่อ ส่วนลูกคุณลุงผมไ ม่รู้ ก ร ร มของ ใ ค ร ข อ ง มั น
ผมเดินร้องไห้มาถึงบ้ านเอาเ งิ นจ่ ายค่าเช่าห้องแถว
ลงทุน มีเ งิ นเก็บไว้ 30,000 บ า ท และผมเข้าใจความรู้สึกของคำว่า
ก ร รมนั้นต ามสนอง หลานไ ม่ได้ ด่ าผม แต่หลานพูดความจริง เพียงแต่ผมรับความจริง ไ ม่ได้แต่ตอนนี้ผมมีความสุขดีนะ
พระ แม่ชี ขอทาน มากินก๋วยเตี๋ยวที่ร้ านผม ผมไ ม่คิด เ งิ น ตอนผมมีเยอะๆ ผมเบื่ อคนบอ กบุญ
ผมหลอ กเขาว่านับถือคริสต์ ผมไ ม่เคยทำบุญ ผมเที่ยว ผมกิน ผมมี ผู้หญิงตอนนี้ผมหมดตัวมีห นี้สิน สิ้นเพื่อน
ไ ร้ลูก ผมถึงได้ฟังธรรมะเข้าวัดเป็นรู้จักทาน
อีก หน่อยก็คงจากไปผมห่วงแค่เมียผม ผมภาวนาให้เมียผม จากไป ก่อนผม
เ พ ร า ะ ถ้าผมไปก่อนเมียผม ผมจะจากไปต าไ ม่หลับ ไ ม่ต้องถามว่าร้ านอยู่แถวไหนเ พ ร า ะจะไ ม่บอ ก เก็บเรื่องร าว
มาให้อ่ า นคนอ่ า นจบได้กำไร คนขี้เกียจอ่ า นก็คงพลาดโอกาส
กำลังใจจากคุณต า ที่ ใ ห้มา ไ ม่มีคำว่าอ ด จากไป
สำหรับคนขยันไ ม่มีการปลงตกถ้าไ ม่เคยสูงสุดแล้วมา
ต่ำสุด เรื่องนี้สอนใจได้ดีเหลือเกินถือว่าเป็นการสอนใจสำหรับใครหล า ยๆคนที่ทะนง
ตนและลืมตัว ใช้เพื่อเ ตื อ นใจตัวเองนะครับ
ที่มา kha-yam